Ağaçlar Yetiştirici

Ağaçlar Yetiştirici, Ağaçlar hakkında bilgi, Organik bahçe hobi ağaç yetiştiriciliği ve organik tarımcılığa giriş

CEVİZ FİDANI NİSAN BAKIMI

Ceviz bahçelerinde toprak işlenmesi sonuçlandırılır. Toprak işlemesi yapılırken en çok dikkat edilmesi gereken ceviz ağaçlarına yaklaşma mesafesidir. Ceviz fidanları, ceviz ağaçları yaşına göre köklenme sağlarlar. Çok yaklaşıldığı zaman saçak kökler zarar görebilir.

Büyüme ve gelişme dönemi boyunca bir kivi bitkisinin sürgün uzunluğu 4-5 m‘e, bir bitkinin toplam alanı 50 m ‘e, ulaşabilmekte ve toplam yaprak sayısı 2000 üzerine çıkabilmektedir.Bu faktörlere bağlı olarak kiviler sıra arası ve sıra üzeri itibariyle 3.5x5 - 4x5 - 4.5x5 - 5x5 - 5x6 -5x7 - 6x7 - 7x7 m gibi mesafelerle dikilebilir.

Türkiye, Avrupa Birliği ülkelerinden sonra zeytin üretiminde ikinci sırada olmasına ve dünyanın belli başlı zeytin bölgeleri arasında yer almasına karşın zeytin tarımı, ülkemizde, ne yazık ki, hak ettiği şekilde gelişmemiştir. Bunun temel nedeni, tarımsal teknik ve teknolojideki gelişmelerin zeytin tarımına yansıtılamamasıdır. Yeni tesis edilecek zeytinliklerde mutlaka modern zeytin yetiştiriciliğinin esasları göz önünde bulundurulmalıdır. Diğer meyve türlerinde olduğu gibi zeytinde de başta sulama ve beslenme olmak üzere bakım işlemlerine gereken önem verilmelidir.

Dünyada olduğu gibi ülkemizde de vişne çeşidi sayısı, kiraza göre çok daha azdır. Yetiştiriciliği önerilen genelde Montmorency ve Kütahya vişne çeşitleri olup ikisi de kendine verimlidir. Aşağıda bazı vişne çeşitleri kısaca tanıtılmıştır:

Elmalarda dış yüzeyin bir ağ gibi kabuk bağlaması şeklinde görülen anormalliğe “Russet” adı verilmektedir. Bu anormallik; meyvenin yüksek nem, yağmur, çiğ, don gibi bazı çevre koşullarından, epiderm al hücrelerin anormal büyümesinden, kimyasal maddelerin kötü etkisinden, düzensiz beslenmeden ya da Pseudomonas cinsine ait bazı bakterilerden kaynaklanmaktadır.

Bir ağaçtaki meyvelerin tamamı aynı zamanda olgunlaşmaz. Erken olgunlaşan çeşitlerde fiyatlar yüksek olduğu için ağaçtaki meyveler olgunlaştıkça hasat edilir. Bu nedenle bir ağacın meyveleri 2-4 defada toplanır. Orta ve geç mevsimde olgunlaşan vişnelerde hasat genellikle 1-2 defada tamamlanır.

Her bitkinin olduğu gibi, dut ağaçlarının da çeşitli zararlıları vardır.



Dut Koşnili



Ülkemizde dut ağaçları için, önemli olan zararlılardan bir tanesi; "Dut koşnili" dir. Bu zararlı, ağaçların gövde ve dallarında, kirli beyaz renkte görülür. Ağaç üzerinde çoğaldıkları zaman, ağacın gelişmesini zayıflatıp, kuruturlar. Daha çok, nemli yerlerde ve gölgede kalmış ağaçlar üzerinde görülürler.

Avokado ağaçlarının su ihtiyacı, genellikle benzer büyüklükteki turunçgil ağaçları ile aynıdır. İlk yıllarda çanak veya karık usulü sulama ile iklim ve toprak yapısına bağlı olarak 7–20 gün arayla su verilir.

Bu zararlı yalnız armutlarda zarar verir. Kışı ergin olarak, gövde kabuğunda, ağacın çatlak ve yarık bölgelerinde ve dökülmüş yapraklarında geçiri. Sıcaklığın 15 0C nin üzerine çıktığı ve güneşli günler başlayınca kışlaklardan çıkar ve çiftleştikten sonra yumurta koymaya başlarlar. Yumurtalardan 11-30 gün sonra ninfler çıkmaya başlar. Hemen tomurcuk, yaprakları sokarak emerek beslenmeye başlarlar. İlk nesil ninfler 20–25 gün de ergin olurlar. Yılda 2-3 döl verirler. Pisillanın ergin ve ninfleri yaprak özsuyunu emerek beslenirler.

Bilindiği üzere ülkemizde son yıllarda turfanda (serada) erik yetiştiriciliği oldukça artmış ve halen de devam etmektedir. Fakat yetiştiricilikte yapılan birçok hata vardır.Bu hatalar anaç,tozlayıcı çeşit seçimleri,sıra arası ve sıra üzeri mesafelerin çok uzun veya çok kısa bırakılmasıdır. Öncelikle anaç seçiminden başlarsak ;

Şekil ve ürün budaması olarak iki şekilde yapılır. İlk yıllarda çanak, büyüdükçe dik taç oluşturduğu için doğal büyümesine uygun veya doruk dallı şekil verilir. Meyveler sürgünün ucunda oluşacağı için aşırı uç alma yapılmaz. Öncelikle kuruyan, kırılan, hastalıklı, zarar görmüş dallar kesilir.

Kışı, sürgünlerde ve tomurcuk pullarında konidiospor formunda geçirir ve ilkbaharda meyveleri hastalandırırlar.İlkbaharda havaların serin ve yağışlı olması hastalık için uygun şartlardır.Sıcak ve kurak yıllarda hastalık görülmez.

Fındığın iyi bir gelişme göstermesi ve bol ürün vermesi nemli, mutedil iklim bölgelerinde olmaktadır. Karadeniz kıyı bölgesi fındık yetiştiriciliği bakımından en uygun iklim özelliğine sahip bulunmaktadır. Yarı nemli, kurak iklim bölgelerinde fındık yetiştirilebilirse de yağışın yetersiz olması mutlak surette sulamayı gerektirmektedir.

Fındık, Karadeniz Bölgesi’nde sahilden 60 km içeriye ve 750 m yüksekliğe kadar ekonomik olarak yetiştirilebilmektedir. Deniz seviyesinden 0–250 m yükseklik ve 10 km iç kısma kadar olan yöreler sahil kol olarak isimlendirilmekte olup fındık yetiştiriciliği için en uygun olan alanlardır. 251–500 m yüksekliğe sahip ve 10–20 km içerde olan yöreler orta kol olup iyi, 501–750 m yükseklik ve 20 km'den fazla iç kısımda kalan yöreler ise yüksek kol olarak isimlendirilmekte ve ikinci derecede fındık yetiştiriciliğine uygun bulunmaktadır.

İncir ağacının en uygun yağış isteği 625 mm dir. Yağış miktarının 550 mm. nin altına düşmesi durumunda sulama yapmak gerekir. Yıllık yağışın yeterli olmadığı yıllarda yağışların miktarına da bağlı olarak bir veya iki sulama yapmak yararlı ve hatta zorunludur. Yağışların çok yetersiz olduğu durumlarda haziran sonu ve temmuz başlarında ikinci bir sulama yapma gereği ortaya çıkar.

Kivi yetiştiriciliğinde en önemli konulardan birisi bitki su isteği yani düzenli sulama ihtiyacıdır. Kiviler dikimi takip eden ilk yıl bitki başına 2-3 günde bir iki saat süre ile 8 litre suya ihtiyaç gösterirler. Daha sonraki yıllarda omcalar geliştikçe su ihtiyaçları artar.