Ağaçlar Yetiştirici

Ağaçlar Yetiştirici, Ağaçlar hakkında bilgi, Organik bahçe hobi ağaç yetiştiriciliği ve organik tarımcılığa giriş

Kiraz ve vişne meyve türleri içerisinde en az budama isteyen türlerdir. Dikimden sonraki birkaç yıl içinde, yani ana dallar tamamen oluştuktan sonra yapılacak budamalar kuruyan birbirine çapraz büyüyerek tacın içini sıklaştıran çok zayıf büyüyen veya ana dallarla yarışa girecek obur dalları kesmek şeklindedir. Ana dallar oluştuktan sonra ertesi yıl dengeyi bozan kuvvetli ana dallarda ana ve yukarı bakan dallardan uç alınır.

Bu işlemler genel olarak şu amaçlar için yapılır.

Fidan dikim esnasında kök ve gövde arasındaki dengeyi sağlamak.

Ağaçlara istenilen şekli vermek.

Şekli oluşturulmuş ve verime yatmış ağaçlarda verilmiş şekli muhafaza etmek.

Ağaçlarda meyve verimi ile sürgün oluşumunu dengelemek.

Dal çıkarma ile meyve seyreltmesi yapmak.

Periyodisitenin (ürün bir yıl var ve bir yıl yok) etkisini azaltmak.

İyi bir taçlandırma ile ağaç tacının iç kısımlarının da ışıklanma ve havalanmasını sağlayarak bu kısımlardan da meyve almak.

Dutun siyahı, beyazı, kurusu, pekmezi, her biri ayrı bir şifa kaynağı. Dut ile elde edilen meyve özleri ilaç olarak dahi birçok yerde kullanılıyor. Dut şurubu şeklinde tabir edilen doğal ilaç ile etkili sonuçlar elde ediliyor. Yani bu meyve her hali ile kesinlikle tüketilmesi gereken bir besin maddesi.

Kuraklığa dayanıklı bir tür olarak bilinse de gerektiğinde ve zamanında yapılacak sulama kaliteli meyve elde etmek ve ağaç sağılığı için gereklidir. Sulama zamanı ve sayısı üzerine toprak ve iklim şartları, arazinin konumu ve meyve yükü etkilidir. Derin killi ve ağır topraklarda daha seyrek, kumlu hafif bünyeli topraklarda daha sık sulama yapılmalıdır. Ağacın su ihtiyacı karşılanmadığı zaman meyve gelişemez, kurak şartlarda meyvenin kuru madde miktarı artar. Sürgünler kısa kalır. Çiçeklenme ve çiçek tozlarının çimlenmesi olumsuz etkilenir.

Kiraz ağacı bahar bakımı, havaların ısınmaya başlaması ve baharın gelmesiyle birlikte kiraz bahçelerinde bahar bakımlarına başlanır. Genelde mart ayı son haftaları ile nisan ayı ilk haftaları ağacın bulunduğu bölgenin hava şartları gözetilerek yapılmalı.

Havaların müsait olmaması nedeniyle geç kalan üreticilerimiz, çiçek açımından önce yeni dikilen kiraz fidanlarında baş budamaları ile mevcut kiraz ağaçlarının budamalarının yapılmasına başlamalıdır.

Ayrıca bahçelerde kuruyan, değiştirilmesi gereken ağaçların da yeni fidanlar ile değiştirlimesi için son günlere girilmiştir.

Toprak işlemesi için de bu dönemde tavına gelmiş arazilerde toprak işlemesi yapılmasında bir engel bulunmamaktadır.

Son baharda gübreleme yapamayan üreticilerimiz için de bu dönemde taban gübresi verme imkanı bulunmaktadır.

Dut bitkisi kurağa karşı diğer birçok meyve türüne oranla dayanıklı olsa da kurak mevsimlerde sulamaya ihtiyaç duyar. Kökler çok susuz kalırsa meyve tam olgunlaşmadan dökülür. Bunun yanında topraktaki fazla su da drene edilmelidir. Su ile doymuş topraklarda kök uçları zararlanarak büyümenin durmasına neden olur. Ayrıca, mantari hastalıklar bu bölgelerde çok görülmeye başlar.

Dut fidanı dikimi, sonbaharda yaprak dökümünden sonra başlar ve ilkbaharda gözlerin uyanmasına kadar geçen zaman içinde yapılabilir.

Anavatanı Peru olan pepinoyu son birkaç yılda daha yakında tanıdık. Pazarlarda, manavlarda daha sık rastlamaya başladığımız pepinonun bu popülaritesi ise hiç şüphesiz sahip olduğu faydalarından kaynaklanıyor. Kavuna son derece benzeyen pepino faydalarının yanında aroması, lezzeti ile de benimsediğimiz bir meyve. Üstelik tüketilmesi de çok kolay. İçinde ayırmak zorunda olduğunuz bir tohum kısmı bulunmuyor. Böylelikle meyvenin tamamını tüketebiliyorsunuz.

Trabzon hurmalarına verilecek gübre miktarı yaprak ve toprak analiz sonuçlarına göre tespit edilmelidir. İyi yanmış çiftlik gübresi 3 yılda bir dekara 3-4 ton hesabı ile sonbaharda verilmeli ve sürümle toprağa karıştırılmalıdır. Trabzon hurmalarının azota ihtiyacı fazladır. Analiz sonuçlarına göre verilmesi gereken azot miktarının üçte biri erken ilkbaharda, kalan kısmı nisan-mayıs ve haziran aylarında olmak üzere verilebilir. Aşırı miktarda verilen azotlu gübre çiçek ve meyve dökümlerine sebep olur.

Gübreleme toprakta eksikliği tahlillerle bilinen bitki besin elementlerinin takviyesidir. Önceleri yapılan yanlış gübrelemeler veya besin kilitlenmesi olaylarından kaynaklanan ve toprakta varlığı tahlillerle bilindiği halde ağaçta eksikliği görülen elementler mevcut olabilir. Bunun önlenebilmesi için gübrelemede;

1. Kullanılacak gübre amaca uygun olmalıdır.
2. Bitkinin ihtiyacı kadar gübre verilmelidir.
3. Gübre usulüne uygun verilmelidir.
4. Gübre uygun zamanda verilmelidir.

Kullanılacak gübre miktarlarına pek çok faktör etki yapar. Bu faktörler;
1. Toprağın yapısı
2. Ağaçların yaşı
3. Sulama miktarı ve sulama şekli
4. Bitkilerin verim miktarı
5. Anacın cinsi
6. Ağaçların gelişme durumları

Yeşil ya da kırmızı rengi ile elma, içerik açısından oldukça zengin bir meyve. A, C, E ve B grubu vitaminleri, kalsiyum, potasyum, fosfor, magnezyum ve sodyum bileşiminde yer alan maddeler. Bunun haricinde organik asitler bakımından da oldukça zengin. Hal böyle olunca elma tüketimi de üzerinde durulması gereken bir konu haline geliyor.



TÜKETECEĞİNİZ YALNIZCA 1 ELMA İLE O GÜNKÜ VİTAMİN VE MİNERAL İHTİYACINIZI KARŞILAYABİLİRSİNİZ!

Gelin şimdi bir de elmanın faydalarına daha yakından bakalım.

Ülkemizde yaygın vaziyette doğal olarak yetişen kestaneler arasında yapılan seleksiyon çalışmaları ile üstün nitelikli, standartlara uygun, iç ve dış pazarlarda kabul gören kestane çeşitlerinin seçimi yapılmıştır. Bu güne kadar yapılan çalışmalar sonucu elde edilen ve kestane yetiştiriciliği yapmak isteyen üreticilerimize şu çeşitleri önerebiliriz.

Su canlıların en önemli besin maddelerinden biridir. Ağaçların sağlıklı gelişmesi, yeterli ve kaliteli meyve vermeleri için su ihtiyaçlarının karşılanması gerekir. Ağaçların hem vegetatif (sürgün, dal, yaprak ve kök gelişmesi) hem de generatif gelişmesi (çiçek tomurcuğu ve meyve gelişmesi) üzerine etki yapar. Meyvelerin daha renkli ve kaliteli olmasını sağlar. Ağaçların gereksinim duyduğu su, yağışlarla karşılanamadığı zaman sulama ile ağaçlara verilir.

Kiviler için genel olarak soğuk ihtiyaçları karşılanmak koşulu ile kışları ılık yazları sıcak ve nemli iklim uygundur. Büyüme ve gelişme döneminde ortalama 20-250C sıcaklık ve 16 saat ışıklanmaya ihtiyaç duyarlar. Baharda tomurcukların patlaması ve çiçek dökümlerinin azalması için kış döneminde belirli süre +70C altında soğuk gereksinmeleri vardır.

Dikimden sonraki ilk üç yılda şekil budaması yapılır. Fidanın taçlandırılmasında değişik doruk dallı (modifiye lider) sistemi uygulanabilir. Değişik doruk dallı sisteminde esas olan gövde üzerinde düzgün aralarla dağılmış 3-5 ana dalın gelişmesini sağlamaktır.

Kışın dikim budaması yapılmış olan fidanların, mayıs-haziran ayında ana dalları seçilir. Çatal olan filizlerden istenmeyenler kırılır. Seçilen dallar arasındaki mesafe en az 10 cm olmalıdır. Gövde ile dalların yaptığı açı da 45-60 derece olmalıdır. Seçilen dalların, ağacın dengesi yönünden ağacın değişik yönlerine dağılmış olması önemlidir. Zayıflamasını istediğimiz dallarda eğme işlemi yapılmalıdır.

Kış aylarında daha önce bağlanan dallar çözülür, açılar kontrol edilir. Çatal ve obur dallar temizlenir. Çok zayıf sürgünler kesilip atılır. Ana dallar kuvvetlerine göre 40-45 cm' den dışa bakan bir göz üzerinden kesilir.

Mantari bir hastalık olan monilya, kayısıcılık yapılan tüm bölgelerde görülmektedir. Hastalık; çiçek, çiçek sapı, meyve ve sürgünlerde zarar meydana getirmektedir. Hastalığın ilk belirtileri; çiçeklenmeden hemen sonra çiçeğin taç yaprakları üzerinde başlangıçta yağ lekesi şeklinde ortaya çıkar, zamanla çiçeğin tümü hastalanarak kahverengine dönüşür ve bu kuruyan çiçekler genellikle dalda uzun süre asılı olarak kalır. Hastalık çiçek sapından dala geçer. Hastalanan dalın kabuğu altında kahverengi lekeler oluşur ve bir süre sonra dal tamamen kurur. Hastalık etmeni dal üzerinde gelişerek yaprakları da hastalandırabilir.