Kırmızı örümcek: Yaprakların altına ya da üstünde yerleşerek önce lokal olarak yaprak rengini bozar. Daha sonra tüm yaprağa, ağacın diğer yaprakları ile sürgünlerine yayılır. Meyveler yeterince beslenemez ve yaprak dökümleri olur.

Koşniller: Ağacın gövde ve dalları üzerinde, bazı türler ise meyve ve yapraklar üzerinde beslenip yaşar. Meyvelerde kırmızı lekeler oluşturur. Uygun koşullarda hızlı çoğalıp ağacı kısmen veya tamamen kurutabilir.

Doğu meyve güvesi: Larvanın girmiş olduğu genç şeftali sürgünü solar, devrilir ve uçtan 5–6 cm kurur. Güvenin yoğun olduğu bahçelerde bütün sürgünlerin uçları kurur ve meyvelerin içinde galeriler açar. Mayıs-haziran aylarında kuruyan sürgünler toplanıp yakılmalıdır. Orta erkenci ve geç çeşitlerde kuruyan sürgünler görüldüğünden 15 gün sonra 2–3 ilaçlama yapılmalıdır.

Dut kabuklu biti: Şeftali ağacı dallarının daha sonra da ağacın tümünün kurumasına yol açar. Meyvelerde kırmızı lekeler oluşturur. Ağaçlar üzerinde bulunan dut koşnilleri, kışın süpürülerek ağaçlardan temizlenmelidir.

Erik koşnili: Ağaç üzerinde daha çok guruplar hâlinde bulunduğundan, bulundukları dallar hızla zayıflar, yapraklar solar, dökülür ve giderek dallar kurur. Yoğun görülürse ilkbaharda kış mücadelesi uygulanmalıdır.

Şeftali yeşil afidi: Çiçeklerin açılmasını engeller, erken kuruma ve dökülmelerine sebep olur. Yapraklar önce uzunlamasına ikiye katlanır, sonra değişik şekillerde kıvrılır ve meyveler bozuk şekil alır.